Krawiecki debiut

Moje doświadczenia z maszyną dotychczas były niewielkie. Używałam ją by zrobić jakieś przeszycia na scrapach czy kartkach. W zamierzchłej przeszłości uszyłam kulfoniaste etui na chusteczki. W gruncie rzeczy nawet nie wiedziałam jak się z tym sprzętem obchodzić, a moja mama (właścicielka maszyny) nie miała czasu  aby mnie z nim obeznać. 

Wczoraj jednak postanowiłam, że czas na solidną lekcję. Wyłożyłam mamie kawę na ławę, że "co to ze mnie za gospodyni domowa będzie, co nawet spodni nie będzie umiała podłożyć". Argument musiał wpłynąć na moją nauczycielkę, bo zaraz też usiadła do maszyny i pokazała mi podstawowe ściegi i jak to wszystko działa od środka.

Po przeszyciu kilku kawałków materiału dla wprawy i wyrobienia sobie nawyku "prostości", postanowiłam zrobić coś większego.

Pojutrze rozpoczynam ostatni rok w szkole średniej. Stwierdziłam, że wypada się jakoś przygotować. Kupiłam dwa zeszyty i uszyłam ten oto piórniczek. Notorycznie gubiłam ołówki i długopisy w czeluściach mojej torby, a teraz mają już swoje stałe miejsce.

Można więc powiedzieć, że to niejako mój debiut. Mama stwierdziła, że jest dobrze. Mi też się całkiem podoba. :D

A tu razem z moim Organizatorem wolnego czasu. To mój ukochany notes z jakiegoś banku, przerobiony po mojemu.

Nie mogę uwierzyć, że za chwilę idę do szkoły. Przede mną ciężki rok - matura i wybór studiów. Brrr... brzmi strasznie zwłaszcza, gdy nie ma się sprecyzowanych planów co do swojej przyszłości. Takie decyzje powinno się podejmować później, a nie teraz gdy sama jeszcze nie wiem czego chcę. Jedyną pewną rzeczą w tej chwili jest chyba tylko to, że za rok zamieszkam w Warszawie. Także mieszkańcy stolicy strzeżcie się! :P


A na zakończenie tego posta mam dla Was piosenkę mojego ukochanego Beiruta. Chłop wymiata w tej piosence.




Pozdrawiam!